Ασυνήθιστες χρήσεις αντικειμένων
Εξηγούμε την άσκηση στα (προ)νήπια ως εξής:
"Μαθαίνουμε να χρησιμοποιούμε τα διάφορα αντικείμενα με τρόπο συγκεκριμένο. Επειδή συνηθίζουμε έτσι, δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα ίδια αντικείμενα με άλλους τρόπους ή για άλλους σκοπούς.
π.χ. δεν μπορούμε εύκολα να σκεφτούμε ότι το ΤΟΥΒΛΟ δεν είναι μόνο α. υλικό για χτίσιμο σπιτιών, αλλά και β. βαράκι για γυμναστική, γ. καρέκλα, δ. θήκη για μολύβια, κτλ.
Πείτε μου, τώρα, πώς αλλιώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μια ΚΑΡΕΚΛΑ; μια ΟΜΠΡΕΛΑ; μια ΚΟΥΒΕΡΤΑ; μια ΧΑΡΤΟΠΕΤΣΕΤΑ; "
Παρουσιάζουμε στα παιδιά αντικείμενα 'ανοικτά', δηλαδή η μορφή τους να προσφέρεται και για άλλες χρήσεις
Συγκρατούμε την φαντασία τους σε πλαίσιο ρεαλιστικών, και όχι υπερβολικών ή ανεδαφικών, χρήσεων
Φανταστικές Υποθέσεις
Εξηγούμε την άσκηση στα (προ)νήπια ως εξής:
"Εμείς οι άνθρωποι ζούμε και ενεργούμε όπως ενεργούμε, γιατί έτσι είμαστε φτιαγμένοι.
π.χ. επειδή έχουμε αυτιά και ακούμε, μπορούμε να α. ακούμε το ξυπνητήρι, β. να μαθαίνουμε τη γλώσσα, γ. απολαμβάνουμε όμορφα τραγούδια, κτλ
Σκεφτείτε, όμως, τι θα συνέβαινε αν ήμασταν διαφορετικά φτιαγμένοι. Είναι κάτι που θα σας διασκεδάσει.
Τι θα συνέβαινε, αν όλοι οι άνθρωποι ήταν τυφλοί;
Τι θα συνέβαινε, αν ξαφνικά γινόμασταν μικροί, αλλά τα πράγματα γύρω μας παρέμεναν ίδια;
Αν είχες μια μαγική μηχανή, τι θα ήθελες να φτιάχνει & γιατί;"